Ile(-de-sant-Brunoun)
Paradisea liliastrum
Xanthorrhoeaceae Asphodelaceae
Àutri noum : Iéri, Lile.
Noms en français : Lis de saint Bruno, Lis des Alpes.
Descripcioun :L'ile-de-sant-Brunoun trachis sus li pelouso de pendis de mountagno mejano. Douno d'èr au faus-ile, Anthericum liliago , mai en bèn pu grand, emé de flour óudouranto estacado tóuti dóu meme coustat.
Usanço :Aquelo planto se bouto dins li jardin, qu' èi, ma fisto, bèn poulido.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Paradisea
Famiho : Xanthorrhoeaceae
Famiho classico : Asphodelaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso de pendis
- Melounié
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Paradisea liliastrum L., 1753
Inulo(-di-fueio-de-rèino-de-prat)
Inula spiraeifolia
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de Spirée.
Descripcioun :Aquesto inulo trachis en group e fai de meno de mato. Li flour soun aperaqui pèr cinq o mai. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-sause, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-sause.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Garrigo
- Blachiero
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud
Ref. sc. : Inula spiraeifolia L., 1759